ข้ามวัฒนธรรม/การสื่อสารระหว่างประเทศ

ธุรกิจไม่ได้ดำเนินการในลักษณะเดียวกันจากวัฒนธรรมสู่วัฒนธรรม ดังนั้น ความสัมพันธ์ทางธุรกิจจะดีขึ้นเมื่อบุคลากรด้านการจัดการ การขาย และด้านเทคนิคได้รับการฝึกอบรมให้ตระหนักถึงประเด็นที่อาจสร้างปัญหาในการสื่อสารและความขัดแย้งข้ามวัฒนธรรม ในทำนองเดียวกัน การสื่อสารระหว่างประเทศจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อนักธุรกิจสามารถคาดการณ์ถึงสิ่งที่เหมือนกันได้ ในที่สุด ธุรกิจโดยทั่วไปจะดีขึ้นเมื่อผู้คนจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกันค้นหาแนวทางใหม่ในการแก้ไขปัญหาเก่า สร้างแนวทางแก้ไขโดยผสมผสานมุมมองทางวัฒนธรรมและการเรียนรู้ที่จะมองเห็นปัญหาจากมุมมองของผู้อื่น

ETHNOCENTRISM

ปัญหาในการสื่อสารทางธุรกิจที่ดำเนินการข้ามวัฒนธรรมมักเกิดขึ้นเมื่อผู้เข้าร่วมจากวัฒนธรรมหนึ่งไม่สามารถเข้าใจความแตกต่างที่กำหนดไว้ในวัฒนธรรมในแนวทางการสื่อสาร ประเพณี และการประมวลผลทางความคิด ในระดับพื้นฐานที่สุด ปัญหาอาจเกิดขึ้นเมื่อบุคคลหนึ่งคนหรือมากกว่านั้นเกี่ยวข้องกับมุมมองที่ยึดหลักชาติพันธุ์ในการดำเนินธุรกิจ ชาติพันธุ์นิยมเป็นความเชื่อที่ว่ากลุ่มวัฒนธรรมของตนเองนั้นเหนือกว่าผู้อื่นโดยกำเนิด

พูดง่าย ๆ ว่าลัทธิชาติพันธุ์นิยมมีผลเฉพาะกับคนหัวแข็งหรือพวกที่เพิกเฉยต่อวัฒนธรรมอื่น ๆ เท่านั้น ดังนั้นจึงไม่น่าจะเป็นปัจจัยสำคัญในการสื่อสารทางธุรกิจของตนเอง ทว่าความยากลำบากอันเนื่องมาจากความเข้าใจผิดขององค์ประกอบในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมอาจส่งผลกระทบต่อคนที่รู้แจ้ง ชาติพันธุ์นิยมเป็นการหลอกลวงอย่างแม่นยำเพราะสมาชิกของวัฒนธรรมใด ๆ รับรู้พฤติกรรมของตนเองว่ามีเหตุผลเนื่องจากพฤติกรรมนั้นใช้ได้ผลสำหรับพวกเขา ผู้คนมักจะยอมรับค่านิยมของวัฒนธรรมรอบตัวว่าเป็นค่านิยมแบบสัมบูรณ์ เนื่องจากแต่ละวัฒนธรรมมีชุดค่านิยมของตนเอง ซึ่งมักจะค่อนข้างแตกต่างจากค่านิยมเหล่านั้นที่ถืออยู่ในวัฒนธรรมอื่น แนวคิดเรื่องความเหมาะสมและไม่เหมาะสม โง่เขลาและฉลาด และแม้แต่ถูกและผิดก็ไม่ชัดเจน ในธุรกิจระหว่างประเทศ มีคำถามเกิดขึ้นเกี่ยวกับความเหมาะสมโดยอาศัยค่านิยมของวัฒนธรรม อะไรฉลาดในทัศนะของวัฒนธรรมที่มีต่อโลก และสิ่งที่ถูกต้องโดยมาตรฐานของใคร

เนื่องจากไม่มีใครรู้จักรูปแบบที่ละเอียดอ่อนของชาติพันธุ์นิยมที่หล่อหลอมตัวตนของเขาหรือเธอ ผู้ประกอบธุรกิจระหว่างประเทศจึงต้องระมัดระวังเป็นพิเศษในการสื่อสารทางธุรกิจข้ามวัฒนธรรม จำเป็นต้องพยายามอยู่เหนือวิธีการมองโลกที่เปี่ยมไปด้วยวัฒนธรรม ในการทำเช่นนี้ เราจำเป็นต้องเข้าใจว่าการรับรู้ของข้อความที่กำหนดเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร ขึ้นอยู่กับมุมมองที่กำหนดทางวัฒนธรรมของการสื่อสารเหล่านั้น

ปัจจัยที่มีผลต่อการสื่อสารธุรกิจข้ามวัฒนธรรม

กระบวนการสื่อสารในการตั้งค่าธุรกิจระหว่างประเทศถูกกรองผ่านตัวแปรต่างๆ ซึ่งแต่ละตัวแปรสามารถรับรู้สีในส่วนของทั้งสองฝ่าย ซึ่งรวมถึงภาษา สิ่งแวดล้อม เทคโนโลยี การจัดระเบียบทางสังคม ประวัติศาสตร์สังคมและประเพณี แนวความคิดเกี่ยวกับอำนาจ และพฤติกรรมการสื่อสารอวัจนภาษา

ด้วยการประเมินล่วงหน้าถึงบทบาทของตัวแปรเหล่านี้ในการสื่อสารทางธุรกิจ เราสามารถปรับปรุงความสามารถในการถ่ายทอดข้อความและดำเนินธุรกิจกับบุคคลในวัฒนธรรมที่หลากหลาย

ภาษา

อุปสรรคที่มักกล่าวถึงในการสื่อสารทางธุรกิจข้ามวัฒนธรรมที่ปราศจากความขัดแย้งคือการใช้ภาษาต่างๆ เป็นการยากที่จะดูถูกดูแคลนความสำคัญที่ความเข้าใจในความแตกต่างทางภาษามีอยู่ในการสื่อสารทางธุรกิจระหว่างประเทศ จากความเป็นจริงนี้ ที่ปรึกษาทางธุรกิจแนะนำให้ลูกค้าทำตามขั้นตอนที่จำเป็นเพื่อสมัครใช้บริการของนักแปลที่ดี ความล้มเหลวของภาษาระหว่างวัฒนธรรมมักแบ่งออกเป็นสามประเภท: 1) ปัญหาการแปลโดยรวม; 2) ความแตกต่างเล็กน้อยจากภาษาหนึ่งไปอีกภาษาหนึ่ง และ 3) ความผันแปรตามวัฒนธรรมของผู้พูดภาษาเดียวกัน

ข้อผิดพลาดในการแปลโดยรวม แม้ว่าจะบ่อยครั้ง แต่ก็มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดความขัดแย้งระหว่างฝ่ายต่างๆ น้อยกว่าปัญหาด้านภาษาอื่นๆ ด้วยเหตุผลสองประการ อันที่จริง ลักษณะที่ไร้สาระของข้อผิดพลาดในการแปลขั้นต้นจำนวนมากมักทำให้เกิดการเตือนที่พลาดไม่ได้ ทั้งสองฝ่ายสามารถย้อนรอยและทบทวนพื้นที่การสื่อสารที่แจ้งข้อผิดพลาดได้ แม้ว่าในกรณีส่วนใหญ่มักตรวจพบได้ง่าย แต่ข้อผิดพลาดในการแปลโดยรวมทำให้เสียเวลาและหมดความอดทนของฝ่ายที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้ สำหรับบางคน ข้อผิดพลาดดังกล่าวบ่งบอกถึงรูปแบบการไม่เคารพต่อฝ่ายที่ข้อความได้รับการแปล

เทียนน่า เกรกอรีอายุเท่าไหร่

การแรเงาที่ละเอียดอ่อนซึ่งมักจะมีความสำคัญต่อการเจรจาทางธุรกิจก็จะลดลงเช่นกันเมื่อทั้งสองฝ่ายไม่ได้ควบคุมภาษาเดียวกันในลักษณะเดียวกัน อันที่จริง ความเข้าใจผิดอาจเกิดขึ้นเนื่องจากความแตกต่างทางวิภาษภายในภาษาเดียวกัน เมื่อฝ่ายอื่นๆ ที่มีอำนาจควบคุมอย่างเต็มที่ในภาษาที่ผู้พูดที่ไม่ใช่เจ้าของภาษาสื่อสารด้วยถือว่ามีความรู้เกี่ยวกับความแตกต่างนี้อยู่ ความขัดแย้งที่เกิดจากความเข้าใจผิดก็มีแนวโน้มสูง

ทัศนคติต่อสำเนียงและภาษาถิ่นยังสร้างอุปสรรคในการสื่อสารทางธุรกิจระหว่างประเทศ มุมมองที่ว่าสำเนียงเฉพาะบ่งบอกถึงความภักดีหรือความคุ้นเคยกับประเทศหรือภูมิภาคนั้นแพร่หลายในหลายภาษา การใช้ภาษาฝรั่งเศสแบบปารีสในควิเบก ภาษาสเปนแบบเม็กซิกันในสเปน หรือภาษาอังกฤษแบบอนุทวีปอินเดียในสหรัฐอเมริกาล้วนเป็นสิ่งที่สังเกตเห็นได้ชัดเจน และอาจบ่งบอกถึงการขาดความคุ้นเคย แม้ว่าผู้ใช้จะคล่องแคล่วก็ตาม ที่สำคัญกว่านั้น ภาษาถิ่นที่เจ้าของภาษาใช้สามารถแนะนำความสัมพันธ์หรือความตึงเครียดในระดับภูมิภาคในประเทศต่างๆ เช่น อิตาลี ฝรั่งเศส หรือเยอรมนี เป็นต้น

สุดท้าย อคติระดับชาติและการแบ่งแยกทางชนชั้นมักได้รับการส่งเสริมผ่านภาษาศาสตร์สังคม—รูปแบบทางสังคมของภาษา ตัวอย่างเช่น เนื่องจากความอยุติธรรมในระดับภูมิภาคและการเหยียดเชื้อชาติ สำเนียงบางอย่างในสหรัฐอเมริกาที่เกี่ยวข้องกับเขตเมือง พื้นที่ชนบท หรือชนกลุ่มน้อยอาจตอกย้ำทัศนคติเชิงลบในด้านต่างๆ เช่น ความสามารถทางธุรกิจ ระดับการศึกษา หรือความฉลาด ในทำนองเดียวกัน บางวัฒนธรรมใช้ภาษาศาสตร์สังคมเพื่อแยกชนชั้นเศรษฐกิจหนึ่งจากอีกชนชั้นหนึ่ง ดังนั้น ในอังกฤษ สำเนียงที่แตกต่างกันจึงมีความเกี่ยวข้องกับชนชั้นสูง ชนชั้นกลางและชั้นล่าง ชาวต่างชาติมักไม่รู้จักความแตกต่างเหล่านี้

สิ่งแวดล้อมและเทคโนโลยี

วิธีการที่ผู้คนใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อาจแตกต่างกันมากในแต่ละวัฒนธรรม อคติที่ฝังแน่นทางวัฒนธรรมเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติและเทคโนโลยีสามารถสร้างอุปสรรคในการสื่อสาร

ปัจจัยแวดล้อมหลายอย่างสามารถมีอิทธิพลอย่างมากต่อการพัฒนาและลักษณะของวัฒนธรรม อันที่จริง สภาพภูมิอากาศ ภูมิประเทศ ขนาดและความหนาแน่นของประชากร และความพร้อมของทรัพยากรธรรมชาติที่เกี่ยวข้องล้วนมีส่วนทำให้เกิดประวัติศาสตร์และสภาพปัจจุบันของแต่ละประเทศหรือภูมิภาค ท้ายที่สุด แนวคิดของการขนส่งและลอจิสติกส์ การตั้งถิ่นฐาน และองค์กรด้านอาณาเขตได้รับผลกระทบจากภูมิประเทศและสภาพภูมิอากาศ ตัวอย่างเช่น ประเทศที่เต็มไปด้วยภูเขาซึ่งมีทางน้ำตามธรรมชาติมากมาย เกือบจะแน่นอนว่าจะพัฒนารูปแบบการคมนาคมที่โดดเด่นที่แตกต่างกันไปมากกว่าภูมิภาคที่แห้งแล้งและไม่มีแผ่นดินที่มีภูมิประเทศค่อนข้างราบเรียบ ในขณะที่ประเทศแรกจะต้องพัฒนาวิธีการขนส่งที่เน้นการเดินเรืออย่างไม่ต้องสงสัย ประเทศหลังจะมุ่งความสนใจไปที่ถนน ทางรถไฟ และทางเลือกอื่นๆ ที่เน้นพื้นผิว

ขนาดและความหนาแน่นของประชากรและความพร้อมของทรัพยากรธรรมชาติมีอิทธิพลต่อมุมมองของแต่ละประเทศต่อการส่งออกหรือตลาดภายในประเทศเช่นกัน ตัวอย่างเช่น ประเทศที่มีตลาดภายในประเทศขนาดใหญ่และทรัพยากรธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ มีแนวโน้มที่จะมองอุตสาหกรรมบางอย่างแตกต่างไปจากภูมิภาคที่มีลักษณะเฉพาะดังกล่าวเพียงหนึ่ง (หรือไม่มีเลย)

นักธุรกิจบางคนล้มเหลวในการปรับเปลี่ยนการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมของตนเพื่อรองรับความแตกต่างด้านสิ่งแวดล้อมเนื่องจากความไม่ยืดหยุ่นต่อมุมมองที่เรียนรู้ทางวัฒนธรรมของเทคโนโลยี แท้จริงแล้ว วัฒนธรรมมีมุมมองที่แตกต่างกันอย่างมากเกี่ยวกับเทคโนโลยีและบทบาทของเทคโนโลยีที่มีต่อโลก ใน ควบคุมวัฒนธรรม เช่นเดียวกับในยุโรปและอเมริกาเหนือ เทคโนโลยีมักถูกมองว่าเป็นวิธีการเชิงบวกโดยกำเนิดในการควบคุมสิ่งแวดล้อม ใน วัฒนธรรมการปราบปราม เช่นของแอฟริกากลางและเอเชียตะวันตกเฉียงใต้ สภาพแวดล้อมที่มีอยู่ถูกมองว่าเป็นบวกโดยกำเนิด และเทคโนโลยีถูกมองด้วยความสงสัยบางอย่าง ใน วัฒนธรรมการประสานกัน เช่นเดียวกับสิ่งที่พบได้ทั่วไปในวัฒนธรรมของชนพื้นเมืองอเมริกันและประเทศในเอเชียตะวันออกบางประเทศ มีการพยายามสร้างสมดุลระหว่างการใช้เทคโนโลยีและสภาพแวดล้อมที่มีอยู่ ในวัฒนธรรมเหล่านี้ ทั้งเทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อมไม่ได้ดีโดยกำเนิด และสมาชิกของวัฒนธรรมดังกล่าวมองว่าตนเองเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งแวดล้อมที่พวกเขาอาศัยอยู่ โดยไม่ได้อยู่ภายใต้อิทธิพลของเทคโนโลยีหรือสิ่งแวดล้อมใดๆ แน่นอนว่า การพาดพิงถึงปรัชญาการชี้นำของสังคมมากเกินไปก็เป็นอันตรายเช่นกัน ตัวอย่างเช่น แม้ว่าในอดีตประเทศสหรัฐอเมริกาอาจถูกมองว่าเป็นวัฒนธรรมการควบคุมที่ถือได้ว่าเทคโนโลยีเป็นข้อดีที่ช่วยปรับปรุงสังคม แต่ก็มีเสียงจำนวนมากในวัฒนธรรมนั้นที่ไม่เห็นด้วยกับมุมมองนั้น

องค์กรทางสังคมและประวัติศาสตร์

การจัดระเบียบทางสังคมซึ่งส่งผลต่อสถานที่ทำงานมักถูกกำหนดโดยวัฒนธรรม เราต้องระมัดระวังไม่ให้ทึกทักเอาเองว่าทัศนะที่ถืออยู่ในวัฒนธรรมของตนเองนั้นเป็นสากลในประเด็นต่างๆ เช่น การเลือกที่รักมักที่ชังและความสัมพันธ์ทางเครือญาติ ค่านิยมทางการศึกษา โครงสร้างทางชนชั้นและการเคลื่อนย้ายทางสังคม สถานะงานและการแบ่งชั้นทางเศรษฐกิจ ความสัมพันธ์ทางศาสนา การเข้าร่วมทางการเมือง ความแตกต่างทางเพศ การเหยียดเชื้อชาติและอคติอื่น ๆ ทัศนคติต่องานและสถาบันสันทนาการหรือที่ทำงาน

พื้นที่ทั้งหมดเหล่านี้มีความหมายกว้างขวางต่อการดำเนินธุรกิจ ตัวอย่างเช่น การเลือกพนักงานตาม rÃ©sumÃ©s ถือเป็นวิธีการหลักในการคัดเลือกในสหรัฐอเมริกา แคนาดา และส่วนใหญ่ของยุโรปตอนเหนือ—ทุกประเทศที่มีแนวคิดที่ค่อนข้างอ่อนแอเกี่ยวกับความสัมพันธ์ทางครอบครัวและความสัมพันธ์ทางเครือญาติ ในวัฒนธรรมเหล่านี้ การเลือกที่รักมักที่ชังถือเป็นเรื่องส่วนตัวและมีแนวโน้มที่จะปกป้องคนงานที่มีคุณสมบัติน้อยกว่าผ่านการแทรกแซงจากครอบครัว ในทางตรงกันข้าม การแนะนำให้สมาชิกของวัฒนธรรมอาหรับ แอฟริกากลาง ลาตินอเมริกา หรือยุโรปตอนใต้หลายๆ แห่ง ตั้งแต่แบบเล็กน้อยไปจนถึงไม่เหมาะสมอย่างสูง ดูจะดูไม่เหมาะสมอย่างยิ่งยวดว่าไม่ควรจ้างญาติเพื่อจ้างคนแปลกหน้า สำหรับคนในวัฒนธรรมเหล่านี้ การเลือกที่รักมักที่ชังช่วยเติมเต็มภาระผูกพันส่วนบุคคลและทำให้มั่นใจได้ถึงระดับที่คาดการณ์ได้ของความไว้วางใจและความรับผิดชอบ ข้อเท็จจริงที่ว่าคนแปลกหน้าดูเหมือนจะมีคุณสมบัติที่ดีกว่าโดยพิจารณาจากผลรวมที่เหนือกว่าและการสัมภาษณ์สั้นๆ ก็ไม่ได้ส่งผลต่อความเชื่อนั้นเสมอไป ในทำนองเดียวกัน ธรรมชาติของการยกย่องและแรงจูงใจของพนักงานสามารถกำหนดได้ในสังคม เนื่องจากวัฒนธรรมที่แตกต่างกันได้กำหนดระบบการให้รางวัลพนักงานมากมาย ซึ่งแต่ละระบบสะท้อนถึงประวัติศาสตร์ทางสังคมและค่านิยมของวัฒนธรรมเหล่านั้น

อเมริกัน พิคเกอร์ส ไมค์ วูล์ฟ แฟมิลี่

ท้ายที่สุด มักจะเป็นเรื่องยากที่จะกำจัดการสื่อสารทางธุรกิจเกี่ยวกับอคติในการตัดสิน เมื่อการจัดระเบียบทางสังคมแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด ตัวอย่างเช่น ผู้ที่มาจากสหรัฐอเมริกาอาจพบว่าเป็นการยากที่จะรักษาความเป็นกลางในโครงสร้างชนชั้นวัฒนธรรมที่ไม่สะท้อนถึงค่านิยมความเท่าเทียมกันของชาวอเมริกัน ตัวอย่างเช่น บทบาทที่ต่ำต้อยในสังคมของผู้หญิงในโลกอิสลามส่วนใหญ่ หรือของวรรณะต่ำในอินเดีย—หรือเรียกแค่สอง—อาจทำให้ชาวตะวันตกสับสนหรือโกรธเคือง อย่างไรก็ตาม หากนักธุรกิจชาวตะวันตกไม่สามารถกำจัดการประณามผู้ดูแลออกจากการสื่อสารทางธุรกิจของเขาหรือเธอได้ เขาหรือเธอไม่สามารถคาดหวังให้ทำงานอย่างมีประสิทธิภาพในสังคมนั้นได้ บุคคลอาจเชื่อเป็นการส่วนตัวว่าระบบสังคมของประเทศนั้นไม่มีประสิทธิภาพหรือไม่ถูกต้อง อย่างไรก็ตาม ในแนวทางที่แต่ละบุคคลดำเนินธุรกิจในแต่ละวัน จำเป็นต้องทำงานภายใต้ข้อจำกัดของวัฒนธรรมนั้นจึงจะประสบความสำเร็จ บางคนอาจเลือกที่จะไม่ทำธุรกิจกับผู้คนจากวัฒนธรรมดังกล่าว แต่เราไม่สามารถกำหนดค่านิยมของตนเองได้โดยง่าย และคาดหวังที่จะประสบความสำเร็จในเวทีธุรกิจ

แนวความคิดของอำนาจ

วัฒนธรรมที่ต่างกันมักจะมองการกระจายอำนาจในสังคมต่างกัน มุมมองของอำนาจในสังคมหนึ่งส่งผลต่อการสื่อสารในสภาพแวดล้อมทางธุรกิจอย่างมีนัยสำคัญ เนื่องจากเป็นการกำหนดมุมมองว่าจะได้รับข้อความอย่างไรโดยพิจารณาจากสถานะหรืออันดับที่สัมพันธ์กันของผู้ส่งข้อความถึงผู้รับ กล่าวอีกนัยหนึ่ง แนวความคิดเกี่ยวกับอำนาจมีอิทธิพลต่อรูปแบบต่างๆ ที่ใช้ในการสื่อสารด้านการจัดการและธุรกิจอื่นๆ ในการทำงานกับวัฒนธรรมต่างๆ เช่น อิสราเอลและสวีเดน ซึ่งมีแนวคิดเกี่ยวกับอำนาจกระจายอำนาจค่อนข้างมาก หรือ 'ระยะห่างของอำนาจ' น้อย เราอาจคาดหวังการยอมรับรูปแบบการจัดการการสื่อสารแบบมีส่วนร่วมมากกว่าในวัฒนธรรม เช่น ฝรั่งเศสและเบลเยียม ซึ่งโดยทั่วไปใช้น้อยกว่า รูปแบบการจัดการแบบมีส่วนร่วม อาศัยการตัดสินใจตามอำนาจแทน

การสื่อสารอวัจนภาษา

ในมิติที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนที่สุดของการสื่อสารระหว่างวัฒนธรรมคือพฤติกรรมอวัจนภาษา ความรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรมที่ถ่ายทอดผ่านสิ่งที่บุคคลพูดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของสิ่งที่บุคคลนั้นสื่อสาร แท้จริงแล้ว ภาษากาย การเลือกใช้เสื้อผ้า การสบตา พฤติกรรมการสัมผัส และแนวคิดเกี่ยวกับพื้นที่ส่วนตัวล้วนสื่อสารข้อมูล ไม่ว่าวัฒนธรรมจะเป็นอย่างไร นักธุรกิจที่สุขุมรอบคอบจะใช้เวลาศึกษาทัศนคติที่มีอยู่ในพื้นที่ดังกล่าวก่อนที่จะดำเนินธุรกิจในวัฒนธรรมที่ไม่คุ้นเคย (หรือกับตัวแทนของวัฒนธรรมนั้น)

ธุรกิจขนาดเล็กและการสื่อสารระหว่างประเทศ

เนื่องจากธุรกิจได้เปลี่ยนไปสู่ตลาดโลกแบบบูรณาการมากขึ้นเรื่อยๆ เพื่อตอบสนองความต้องการ ปัญหาในการสื่อสารในระดับโลกจึงแพร่หลายมากขึ้นเรื่อยๆ การขาดความเข้าใจอันเนื่องมาจากชาติพันธุ์นิยมหรือความไม่รู้ของสมมติฐานที่อิงวัฒนธรรมซึ่งเชื่ออย่างผิด ๆ ว่าเป็นสากลสามารถบานปลายไปสู่ความขัดแย้งที่ไม่ก่อผลในทันทีทันใดในหมู่ผู้ที่มีแนวความคิดทางวัฒนธรรมต่างกัน ซึ่งอาจเกิดขึ้นในแนวรบในประเทศเช่นกัน ด้วยจำนวนผู้อพยพไปยังสหรัฐอเมริกาที่เพิ่มขึ้น สังคม 'หลอมรวม' ของเรานำไปสู่ความหลากหลายทางวัฒนธรรมในที่ทำงาน เมื่อรวมกับการเน้นย้ำมากขึ้นในตลาดโลกและเศรษฐกิจแบบพึ่งพาอาศัยกันและเป็นสากล ความจำเป็นในการจัดการกับความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมและอุปสรรคในการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมจึงเพิ่มขึ้น

เจ้าของธุรกิจขนาดเล็กและตัวแทนต้องเผชิญกับการพิจารณาด้านการสื่อสารที่สับสนในบางครั้งเมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะย้ายเข้าสู่เวทีระหว่างประเทศ แต่ปัญหาส่วนใหญ่สามารถแก้ไขได้อย่างน่าพอใจโดย 1) ความเคารพต่อทุกคนที่คุณพบ 2) คิดก่อนพูด และ 3) การวิจัยเกี่ยวกับมารยาททางธุรกิจในปัจจุบัน ความอ่อนไหวทางวัฒนธรรมและความอ่อนไหวของลูกค้า เหตุการณ์ปัจจุบัน และประวัติที่เกี่ยวข้อง